همه آرزوی دل را به تبسمی برآور / همه رنجهای جان را به کرشمه‌ای دوا کن
دکتر صورتگر

.
.
.

اگر نیک بختی ترا آرزو است / چنان زی که دشمن شود با تو دوست
نیازی

.
.
.

به ماه روی تو این آرزو که من دارم / هزار سال اگر بینمت هنوز کم است
بابافغانی شیرازی

.
.
.

اینکه هر سو میکشم با خود نه پنداری تن است / گور گردان است و در او آرزوهای من است
سیمین بهبهانی

.
.
.

چنان بدیدن روی تو آرزومندم /که گر بدادن جان ممکن است خرسندم
افسر شیرازی

.
.
.

داری هوس که غیر برای تو جان دهد؟ آه این چه آرزو است مگر مرده‌ایم ما
عالمی

.
.
.

ز بس زخم زبان خوردم ، دهان از گفتگو بستم / در دل را ز نومیدی به روی آرزو بستم
ابوالحسن ورزی

.
.
.

یاد ایامی که مرغ آرزو بر بساط ابرها پر می ‌گرفت
باستانی پاریزی

.
.
.

عمرم چنان گذشته به سختی / که مرگ را فرصت نکرده‌ام که کنم آرزو هنوز
مسعود فرزانه

.
.
.

دگر آرزو نجویم پی آرزو نپویم / همه از تو شکر گویم که تویی شکارم امشب
اوحدی مراغه‌ای

.
.
.

شبی در عالم مستی همین قدر آرزو دارم / که مست از جای برخیزی و بنشینی به دامانم
فروغی بسطامی

.
.
.

چند در دل آرزو را خاک غم بر سر کنم ؟ / آتشی را تا به کی در زیر خاکستر کنم ؟
نظیری نیشابوری

.
.
.

همه هست آرزویم که به بینم از تو رویی / چه زیان ترا که من هم برسم به آرزویی ؟

فصیح الزمان شیرازی